ΠΙΚΡΙΑ

Κάνω την αρχή με ένα αγαπημένο μου τραγούδι σε ποίηση Νίκου Καββαδία και μουσική Θάνου Μικρούτσικου...

Ότι αγαπούσα αρνήθηκα για το δικό σου αχείλι
Τον τρόμο που δοκίμασα πηδώντας το κατάρτι
Τον μπούσουλα την βάρδια μου και την πορεία στον χάρτη
Για ένα δυσεύρετο μικρό θαλασσινό κοχύλι

Τον πυρετό στους Τροπικούς, του Ρίο τη μαλαφράντζα
Την πυρκαγιά που ανάψαμε μια νύχτα στο Μανάο
Τη μαχαιριά που μου 'δωσε ο Μαγιάρος στην Κωστάντζα
Και «σε πονάει με τη νοτιά;» -όχι από αλλού πονάω

Του στρατολόγου τον καημό του ναύτη την ορφάνια
Του καραβιού που κάθισε την πλώρη την σπασμένη
Τις ξεβαμμένες στάμπες μου που είχα για περηφάνια
Για εσένα που σαλπάρισες γολέτα αρματωμένη

Τι να σου τάξω ατίθασο παιδί να σε κρατήσω
Παρηγοριά μου ο σάκος μου σ’ Αμερική κι Ασία
Σύρμα που εκόπηκε στα δυο και πώς να το ματίσω
Κατακαημένε η θάλασσα μισάει την προδοσία....